บทที่ 116

ความเงียบสงัดจนได้ยินแม้แต่เสียงเข็มหล่น

หยดเลือดหยดหนึ่งร่วงหล่นลงมา ทำลายความเงียบงันนั้น

พลันเสียงอสนีบาตก็กัมปนาททั่วท้องฟ้า สายฟ้าฟาดแปลบปลาบราวกับจะฉีกกระชากม่านฟ้าให้ขาดสะบั้น พร้อมกับสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่ง

ไมเคิลจ้องมองมือที่เปื้อนเลือดของตนเองอย่างเย็นชา สีหน้าเรียบเฉย ใบหน้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ